De binnenlanden in.... Ruinestad Hampi

Ja, de busrit was inderdaad oncomfortabel... Al bij de eerste aanblik leek de bus niet op die van het plaatje op het boekingskantoor... Beenruimte was beperkt, dus fijn op de spot anti-trombose oefeningen doen. Veel rust kregen we niet omdat om het uur gestopt moest worden om nieuwe reizigers op te pikken (veel gezeik over dubbele boekingen...) of sanitaire stops met geen (Ina en Lizanne in de spotlights langs de kant van de weg..) of ranzige voorzieningen. Toch heb ik nog wat slaap meegepikt!

Bij aankomst leken we in een surreele wereld beland. Het landschap was zo anders. Grote ronde stenen rotsen stonden in het landschap (iets met erosie...). Het dorpje Hampi leek aanvankelijk zeer armoedig, maar bleek toch sfeervol en toeristisch. Na een koude douche, een schone outfit en een 'westers' ontbijt was ik weer helemaal het vrouwtje. In Hampi zijn veel resten (voornamelijk tempels en koninklijke gebouwen) te zien uit 1300/1400 (foto). De bouwstijl had wel wat van de oude Maya-steden in Guatemala. 's Avonds lekker eten op de vele rooftop-terrassen boven de guesthouses! (Heb de Nepalese keuken ontdekt: Momo's! Gevulde, gestoomde deeghapjes).

In Hampi was het goed gesteld met de 'wildlife' volop aapjes, de aandoenlijke puppy van Guesthouse eigenaar Herman, koeienflatsen overal (en producenten hiervan) en de badende tempelolifant Laksmi (zie foto).
De tweede dag hebben we een riksha (soort driewiel-brommer taxi) gehuurd met gids die een rondleiding gaf over het terrein van de oude stad. Er waren nog veel wanddecoraties met afbeeldingen van Hindu-goden (Ganesha, Krisna etc) te zien. Lekker dagje cultuur en geschiedenis!

Na twee dagen gingen we Hampi verlaten per trein! Met moeite kon Herman nog plaatsen voor ons boeken in een sleeper-wagon. Na een spannende riksha-rit (loslopende koeien, ezels, mensen ontwijken in het donker, gaten in de weg) in het donker (5 uur 's nachts....) kwamen we op het station aan. Het was dankzij de daadkracht van Lizanne, dat we daadwerkelijk belandden in de juiste coupe en op de plaatsen die we gereserveerd hadden.... Druk! Chaos... niets stond aangegeven en de trein stond voor mijn gevoel nog geen twee minuten stil. We reden! Er zaten vooral veel mannen in de trein, die erg geinteresseerd waren en graag in gesprek wilden (zie foto van de coupe) en een verliefd (en net getrouwd, dachten we) koppeltje. Vanuit de trein veranderde het landschap in akkers (suikerriet, rode pepertjes, uien, rijst, graan). Het leek af en toe wel Nederland! Bleek dat de trein later ook door het natuurgebied reed dat we hadden willen bezoeken voor de watervallen. Konden we deze vanuit de trein alsnog bewonderen!
De trein is ons beter bevallen dan de bus.... En na nog een taxiritje kwamen we aan op de laatste bestemming: Palolem.

Hier zijn we nu al twee dagen heerlijk aan het genieten van strand, zee, zon, boeken lezen, verse vis, souvenirs shoppen (en helaas een dagelijkse stortbui....de moesson houdt maar niet op). Kortom veel spannende verhalen zullen niet meer volgen.... Wel zijn Lizanne en ik nog van plan ons de geheimen van de Indiase keuken eigen te maken (ze bieden hier een kookworkshop aan!)

Nog drie dagen genieten.... voor de terugreis ingezet wordt.

Liefs aan alle koude, verregende, verkleumde, werkende 'thuisblijvers'!