Montezuma ('s revenge) !!

Buenos dias!

Fijn dat het gelukt is om nieuwe foto's op de site te krijgen! Nu zal ik jullie ook even bij praten over de rest. Momenteel ben ik in Samara! Dat ligt in het westen, aan de Pacific. Vorige week zondag was ik hier aangekomen en ben ik, na een tour door het plaatsje, door mijn tweede gastmama opgehaald. Ze hebben een mooi huis net buiten het dorpje. En ik heb een erg fijne eigen kamer met badkamer en ventilator. Voor de was en het eten wordt ook gezorgd. Het gezin bestaat uit Mainor en Marleny en de kids Mainor Jose ( 8 ) en Maria Jose (6). Mainor werkt bij een bedrijf dat elektriciteits-leidingen aanlegd en repareerd. Deze gaan door de lucht, op palen en het is gevaarlijk werk, want er staat ik weet niet hoeveel volt op de leidingen. Alle huizen hebben weer een kabel die met deze kabels in verbinding staat. Marleny werkt niet buitenshuis, wel geeft ze soms aerobicles op de talenschool.

De afgelopen week heb ik erg veel grammatica moeten leren! Pittig, want het lijkt wel echte school, inclusief een pak huiswerk. Maar nuttig. Verder heb ik een Noors meisje ontmoet (Sigrun), die ook nog eens vlakbij woont in een gastgezin. En Brett weer gezien, die kende ik al uit Heredia. Verder is het hier best touristisch en zijn er ook wel wat Nederlanders, maar het is nog niet zo'n gekkenhuus als in Cuzco, Ien!! 's Avonds gingen we naar Bar La Gondola, gratis pool!! Verder 's middags wat rondgehangen op terrasjes of op het strand. Gesurfd, maar de golven zijn niet helemaal super voor beginners. Kortom, de levenswijze is hier relaxed. Moet ook wel want het is hier zo rond de 35 graden, soms warmer...

Afgelopen weekend was een lang weekend ivm Dag van de Arbeid op maandag en ben ik met Sigrun naar Montezuma gegaan. Dat is een plaatsje ongeveer 80 km ten zuiden van hier. Maar onmogelijk te bereiken met openbaar vervoer... Maar wij hebben het onmogelijke mogelijk gemaakt. (Pak de kaart van Costa Rica dr maar bij). Zaterdag ochtend de bus van Samara richting San Jose, uitgestapt op een of ander kruispunt (Baranca) waar we de bus naar Puntarenas konden pakken. Om 12.30 uur de ferry naar Paquera (mooi tochtje) en toen weer de bus naar Montezuma. Erg goeie aansluitingen, gelukkig! En met 7 uur reistijd met stip de kortste route. Voor we onszelf 's avonds in een bar konden krijgen, waren we al in slaap gevallen. (Helaas, want Montezuma heeft een prima nightlife). Montezuma heeft de reputatie dat het een party oord is voor mensen uit San Jose, die er komen om te drinken en drugs te gebruiken. Verder zijn er heel veel Amerikaanse hippies... Dus veel oude mannen met baarden en eventueel dreads.. Wij vonden de sfeer goed en hebben ons niet onveilig gevoeld.

De volgende dag, zondag, met een tour naar Isla Tortuga (ook een reservaat) gegaan. Op de heenweg zagen we een groep (school?) dolfijnen!! Erg gaaf! En weer gesnorkeld! Megaveel vissen gezien, en zeesterren. De bevolkingsdichtheid was groter dan in het gemiddelde aquarium in de dierentuin en kleurrijk bovendien. De grootste vis die ik heb gezien was zo groot als een dijbeen... Verder werd de lunch voor ons bereid op het eiland. Toch wel eens fijn zon volledig verzorgde dag. 's avonds wel lekker uiteten en de kroeg in. De volgende dag, maandag, begonnen we aan de terugreis. We besloten de lange route te nemen, zodat we misschien nog wat leuke nieuwe dingen zouden zien... (pak de kaart er maar weer bij). Weer de bus (8.00 uur)en de boot naar Puntarenas. Daar hadden we twee uur 'pauze', dus konden we lekker gaan lunchen. Toen de ferry naar Playa Naranja (14.20 uur), zodat we een blik konden werpen op de resten van een Amerikaanse gruwelgevangenis (het Costa Ricaanse Alcatraz) op een van de eilanden. En toen... En toen niks. De bus die zou aansluiten was er niet. Na een goed half uur kwam er een andere bus die ons naar Jicaral zou brengen, alwaar we konden over stappen voor Nicoya. Je raad het al... stapvoets over de slechte wegen. Overstappen, nogmaal overstappen.... kwamen we om half zeven 's avonds gaar en wel aan in Nicoya. Waar we geluk hadden dat er nog een bus om 20 uur naar Samara ging... Even bij de Chinees binnengehopt.. De laatste busrit, en na een slopende reis van 13!! uur(Dit moet een nieuw record zijn, Hilde en Marielle hadden er 11 uur over gedaan...)uur kwamen we eindelijk aan in Samara.

Nu is het weer 'gewoon' school... En ik merk dat ik het reizen, het 'bezig zijn' toch leuker vind, dan op een plaats blijven. Gelukkig heb ik me niet opgegeven om nog eens vier weken vrijwilligerswerk in de middel of nowhere te gaan doen... Ik ben blij dat ik maandag naar Nicaragua vertrek (met Hilde en Marielle). Het laatste weekend wil ik nog even terug naar Heredia om mijn eerste gastgezin te zien. Hopelijk kan ik zondg nog even een vulkaantje meepikken ofzo. Ook begin ik jullie een beetje te missen daar!! Elke avond pool in La Gondola is ook niet alles.. Dus als iemand zich geroepen voelt om een keer een paar daagjes over te komen.. ;)

xxx Karin