La vida Tica 2!

Hola, carambola!

Dit is mijn allerlaatste berichtje vanuit Costa Rica... Een beetje jammer, maar toch ook fijn. Want: morgen Granada, Nicaragua!

Ik ben inmiddels weer voor twee nachtjes bij mijn gastgezin in Heredia. Leuk om ze weer te zien! Bij mijn gastgezin in Samara had ik het ook goed naar mn zin, maar ik had van te voren niet verwacht dat er toch nog wel veel cultuurverschil is tussen stad en platteland.

In de stad zijn er meer mogelijkheden voor een goede opleiding. Op het platteland (el campo) zijn minder goede voorzieningen, wat betreft onderwijs, maar ook andere sociale voorzieningen en luxegoederen zijn niet of in mindere mate aanwezig. Hierdoor was het leven in Samara veel ´simpeler´. Het huis waar ik verbleef was erg mooi, maar er waren ook studenten die in veel eenvoudiger huizen met bijv. een golfplatendak verbleven. De mensen zijn wat ´losser´. Bijvoorbeeld in mijn gezin in Heredia werd erg veel aandacht besteed aan beleefdheidsvormen als ´gracias´, ´con promiso´ (als je van tafel wilde) of ´por favor´. In Samara deden ze daar niet echt aan. Opvallend vond ik ook dat ze allemaal op hun eigen tijd aten. Voor het avondeten ging niet het hele gezin tegelijk aan tafel. Eerst kreeg ik mn bord. Daarna kwam de vader erbij zitten en als ik bijna klaar was begonnen de kinderen. De vader ging van tafel als hij klaar was, enzovoort. Dit is in Costa Rica heel normaal, maar ik vond het af en toe wel jammer, want samen eten is toch ´gezellig´? Ha. Verder houden ze ook niet erg van rust in Samara. In plaats van naar elkaar toe te gaan werden de gesprekken het liefst over grote afstand gevoerd. Voor al mama Marleny kon er wat van, echt een viswijf af en toe, vooral richting de kinderen. Mainor Jose!!!! blablalbnlal kom hier!! Marie Jose, blablablablaaa, eet je bord leeg!!! En dat de hele dag door... Ook begon ze waar de kinderen bij waren te vertellen dat ze maar lastig waren en dat ze nooit wilden eten. Leek mij wat minder pedagogisch verantwoord...

Ook slapen was door de overvloed aan geluid wat minder makkelijk. De haan van de achterburen probeerde de andere hanen in de buurt te imponeren door zo luid mogelijk te kraaien... Dat lieten de andere hanen natuurlijk niet over hun kant gaan. Het liefst begonnen ze hier om vier uur ´s ochtends al mee! Om vijf uur stonden de andere buren op en ging de radio (salsa etc) op vol! ´s Avonds deden ze karaoke (?) tot een uurtje of negen. Echte muziekliefhebbers. Om zes uur stond mijn gezin op en was het een lieve lust van potten en pannen gekletter en werden de deuren van de keuken kastjes enthousiast dichtgesmeten. Zij hadden een voorkeur voor 80´s muziek, hop de tv op volle sterkte... Zucht, ik kon de wekker om half zeven niet eens meer horen... Oordopjes brachten wat verlichting.

Mijn laatste dag in Samara was erg leuk. ´s Ochtends had ik queque (taart/cake) gehaald voor de familie. Mmm! Om 12 uur had ik mijn ´Graduacion´ van Intercultura. Normaal is dit op donderdagavond (in combi met feest en bbq), maar omdat deze week maar vier schooldagen had en er heel weinig studenten waren was het nu ff tussen de bedrijven door. Stelde dus niet veel voor. Men kreeg z´n diploma uitgereikt van de docent en moest een korte speech houden in het Spaans (de meesten zeiden alleen ´gracias´, haha). Daarna was er fruit voor iedereen. Daarna dus gewoon de laatste les, zwaarrrr. Om 16 uur met een groepje een wandeling gemaakt naar een nabij gelegen strand, playa Buena Vista, waar we ook een bezoekje hebben gebracht aan een Tortuga Rescue Project. Waar ze dus nesten van zeeschildpadden bewaken (tegen stropers die de eieren voor consumptie willen doorverkopen). Helaas was het niet het seizoen en waren geen schildpadden en maar een paar nesten. Er was één vrijwilliger die ik al van school kende, die zich daar nu al een week helemaal dood zat te vervelen... Beetje jammer.

´s Avonds ben ik met Sigrunn naar het huis van Francisco (de Tico broer van Brett) gegaan. Hij had die dag een vis (red snapper) gevangen en zou ceviche voor ons maken. Ceviche is een traditioneel Costaricaans gerecht dat gemaakt wordt van rauwe vis die ´gekookt´ wordt in limoensap en zout. Verder wat uien, paprika en verse culantro (koriander)d´r bij en klaar! Lekker ook nog! Daarna als vanouds op stap, dwz veel gepoold in La Gondola en Las Olas. Heel gezellige avond en erg laat geworden. Toen we net naar huis wilden lopen vanaf het strand, viel er een palmblad uit de boom naar beneden.. Recht boven Sigrunn en Francisco. Hij kwam terecht op zijn bovenarm en schampte langs Sigrunns gezicht. Erg geschrokken, want het had veel erger kunnen aflopen... Z´n arm deed pijn, maar was gelukkig niet gebroken! Ineens kon ik me goed voorstellen waarom de doodsoorzaak nummer 1 onder jonge mensen hier, de vallende kokosnoot is....(!)

Goed, omdat dit de laatste keer is: nog wat ins en outs van de Tico-eetcultuur. De dag wordt begonnen met een bord gemengd fruit, bv: mango, watermeloen, banaan, meloen, papaya, ananas, etc. Niet verkeerd! Een rare vrucht die ik echt niet weg kreeg was guayabana: groot, groen met slijmerig wit vruchtvlees en mierzoet! En daarna bijv. pancakes met stroop, pan con natilla (brood dat je in zure room moet dippen) of gallo pinto. Dit is een mix van bonen met rijst en een pittig sausje (salsa Lizano), meestal geserveerd met een gebakken ei. Ook lekker, maar niet altijd op de vroege morgen (uurtje of zes, zeven hebben we het dan over, hè). Om te drinken hebben ze batidos, ook wel genaamd refrescos. Dit is een mix van vers fruit, suiker en, naar gelieven, water of melk, dat in de blender wordt gemixt. Jam! De lunch is ook een warme maaltijd, meestal een casado. Dit is rijst, bonen, platano frito, (kool)salade en naar keuze: vlees, kip of vis. Casado betekent ´getrouwd´ en het heet zo omdat deze etenswaren altijd samengaan en dus, als het ware, getrouwd zijn. Bonen en rijst krijg je trouwens bij elke maaltijd, soms 3x per dag!!

Vandaag ben ik naar Volcan Poas geweest. Zelfde idee als Irazu, met een meer in de krater. Het was wat bewolkt maar tussen de wolken door toch mooie views gehad! Het water kon je niet zien helaas, dus ik weet niet of het knalblauw of groen was. Misschien was het water warmer dan normaal (40 C) en hing er waterdamp boven? Vier weken geleden was de vulkaan en het park nl. gesloten omdat ie heet water en modder uitspuwde... Wel kon je fumaroles zien, zwafeldampen die uit de krater en de rotsen werden gestoten. De bijbehorende rotte eieren lucht was ook goed te ruiken!

Pura vida!!

(Uitdrukking die ze hier voor alles en nog wat gebruiken, als groet, als statement etc)

Ka